De Stille of Goede Week

Hans Stolp

De Stille of Goede Week

Binnenkort breekt de Stille of Goede Week weer aan, de week die voorafgaat aan Pasen. Het is de week, die begint met Palmpasen en waarin Goede Vrijdag valt, de dag waarop Jezus Christus stierf aan het kruis. De avond daarvoor, op Witte Donderdag, vierde hij nog met zijn leerlingen het laatste avondmaal en ging hij samen met zijn leerlingen in het donker naar Getsemane. Zijn worsteling in de tuin van Getsemane, zijn zweetdruppels die bloeddruppels werden, omdat hij voortijdig dreigde te sterven, de eenzaamheid van Jezus Christus omdat zijn leerlingen niets begrepen van de zo onvoorstelbaar zware strijd dat hij voerde: velen van ons dragen die gebeurtenissen met een grote eerbied in hun hart mee en staan daar met name in die zo bijzondere week bij stil. Elke dag van die week wordt getekend door een bijzondere gebeurtenis die de lijdensweg van Jezus Christus in die week kenmerkt.

Voor mij persoonlijk is de Stille Week de meest indrukwekkende week van het jaar die ik meestal met meer stilte dan alle andere weken doorleef. Ik weet dat vele van de lezeressen en lezers van ons blad dit net zo beleven. Daarom wil ik graag heel in het kort van elke dag van die week de essentie aangeven van wat er nu al bijna tweeduizend jaar geleden op die dag in Palestina gebeurde. Misschien dat het uw eigen meditatie in die week kan ondersteunen. En misschien ervaart u het als een troost en als een verwarmend besef, dat ook zoveel anderen uit onze kring op een zelfde manier stilstaan bij de zo ingrijpende gebeurtenissen van die week.

Zo groots

Vol verwondering zullen we ons in die week opnieuw realiseren dat de dood van Jezus Christus ook een geboorte was, zoals elke dood dat is. Want wat is het onbegrijpelijk groots en allesomvattend wat er in die heilige dagen en uren gebeurde:

Toen het dode lichaam van Jezus Christus bij een aardbeving neerdaalde tot in het hart van de aarde, werden de heilige Christusenergieën die van dat lichaam uitgingen, werkzaam tot diep in de aarde. Vanaf dat moment begon de Christusgeest onze planeet te inspireren en op een nieuw en hoger leven voor te bereiden. En steeds sterker worden we ons in deze tijd ervan bewust dat wij moeten leren om bij onze landbouw een beroep te doen op de krachten van Christus die nu in de aarde werkzaam zijn.

Jezus Christus zelf trad bij zijn dood de lagere astrale wereld binnen, waar zoveel gestorvenen nu al zolang vastzaten omdat ze de weg naar het licht niet konden vinden. Hij bracht hen tot bewustzijn en inzicht en ging hen voor naar de Lichtwereld. En hoe indrukwekkend is het om je die immense stoet van gestorvenen voor te stellen die achter Christus aan de Lichtwereld binnen mochten wandelen!

En tegelijk ging de Christusgeest vanaf dat moment op zoek naar al die mensenharten die zich voor hem openstelden en in wie hij geboren zou mogen worden als de innerlijke Christus of het hoger zelf. Ook nu zoekt de Christusgeest ons hart. En het is duidelijk dat de aandrang waarmee de Christus toegang zoekt tot ons hart, met name in de Stille Week zo voelbaar is.

Het Mysterie van Golgotha

Getsemane, Golgotha en het rotsgraf in de tuin van Jozef van Arimathea, waar al deze geheimen en dus ook de opstanding van Jezus Christus zich voltrokken, het zijn de namen die de meest ingrijpende gebeurtenis in heel de geschiedenis van de mensheid aanduiden die wij vol eerbied aanduiden met de term: het mysterie van Golgotha.

Maar laat mij nu kort maar krachtig van elke dag de gebeurtenis mogen aanduiden die wij in die week mogen overdenken en die wij vol eerbied mogen meedragen in ons hart! En nu al verheug ik mij erop dat ik die week samen met zoveel van onze lezeressen en lezers zal mogen beleven: in stilte en toch in een grote verbondenheid!

Palmzondag

U, Meester, die op Palmzondag op een ezel de stad
binnen reed en Christus, de hoge Zonnegeest,
Jeruzalem binnen droeg - een helder licht straalde
zichtbaar van U af - : het was als ging eindelijk
de zon van het weten op die de mensen tot extase bracht.

Maandag

U, die op Maandag de tempel schoonveegde
die verworden was tot een plaats van hebzucht,
U leerde ons bewust te worden van onze innerlijke
tempel. U leerde ons te luisteren naar de stille stem
in ons hart, ons geweten, meer dan alleen maar
gehoorzaam te zijn aan welke wet dan ook.

Dinsdag

U, die op Dinsdag met groot gezag de aanvallen
pareerde, waarmee de Schriftgeleerden
en Farizeeërs U belaagden; U, die een achtvoudig
wee u uitsprak over leidslieden die niet
het geweten, maar de kille wet centraal stelden;
U vroeg ons opnieuw de weg naar binnen te gaan
en trouw te blijven aan ons innerlijk weten, hoezeer
anderen dat misschien ook afwijzen en kleineren.

Woensdag

U, die op Woensdag in de kring van vrienden
en leerlingen vol liefde werd gezalfd, U moest
diezelfde dag ervaren hoe één van uw leerlingen
U verried en verkocht. Waar U bent, komen
liefde en haat onverhuld aan het licht. Ook
in mijn hart maakt uw licht het donker voelbaar.

Donderdag

U, die op Donderdag vol dankbaarheid de voeten
van uw leerlingen waste en voortijdig dreigde
te sterven in Gethsemané, U overleefde er de dood.
Huiveringwekkend is de eenzaamheid waarmee U
in die uren het lot van de wereld in handen hield.

Vrijdag

U, die op Vrijdag op Golgotha stierf: uw bloed
druppelde in de aarde en verrijkte haar daardoor
met uw geestkracht. Uw Geest werd het nieuwe
hart van de aarde. Ook in mijn hart verheft
uw Geest mijn ego tot het hoger zelf: zo wordt
ook in mijn hart uw bloed tot wijn.

Zaterdag

Op Zaterdag begroef een aardbeving uw dode lichaam
diep in de aarde; heilige energieën kwamen vrij
en vormden de aarde om: uw lichaam, het brood der aarde.

U, die op dezelfde Zaterdag, gehuld in een goddelijk
licht de astrale wereld binnentrok, U wekte er
de vele gestorvenen die de weg waren kwijtgeraakt
en bracht hen in een kosmische processie eindelijk thuis.

Zondag

U, die op Zondag in een stralend zonnelichaam
verscheen aan Maria Magdalena en aan uw leerlingen,
U bracht de Zonnegeest naar de aarde en riep ons op
deze op te nemen in ons hart. Zo verheft U ons
vanuit de kille sfeer van ons ego tot in de sfeer
van ons hoger zelf: onze innerlijke Christus.

Meester, mijn hart is vol van U, van U alleen.

Dit artikel is overgenomen uit Verwachting nr. 62 2012. Een uitgave van de stichting De Heraut. zie ook www.stichtingdeheraut.nl