Goede Vrijdag; Overwinning op de dood

Hans Stolp

Opstaan uit de dood

U, Christus, U daalde vanuit de hoogste geestelijke werelden af naar de aarde. U kwam vanuit het volmaakte licht en daalde af naar een wereld waarin angst en dood regeren. Uw weg naar de aarde was een weg vol offers die U bracht uit liefde voor ons.

Het is Goede Vrijdag 2016. We hebben gisteren op Witte Donderdag het Laatste Avondmaal gevierd. We zijn de stille dagen ingegaan. Het luiden van de kerkklokken is gestaakt. Het gebruik van welluidende bellen in de katholieke kerken is vervangen door het ratelen van houten instrumenten. Innerlijk richt ik me op het Mysterie van Golgotha en wel met name op de offerdood van Christus, zo’n tweeduizend jaar geleden. De geheimen van dit mysterie gaan heel diep en zijn alles omvattend, maar de draagwijdte daarvan is nog niet helemaal te overzien. Alleen al het aspect van de dood roept bij mij allerlei vragen op.

Zo heb ik me wel eens afgevraagd hoe de dood in de schepping terecht is gekomen en waarom. Over dit vraagstuk hebben zich velen gebogen. In kerkelijke kringen brengt men vaak op basis van hun uitleg van het Genesisverhaal naar voren dat het een straf is voor de ‘zondeval’. We weten ook, dat een van de bedoelingen van onze geestelijke ontwikkeling is, dat we mensen zijn met een eigen vrije wil. Om dat te kunnen bereiken werd al in de beginperiode van de aarde toegelaten, dat Lucifer en later Ahriman als tegenmachten aan het werk gingen. Onder hun invloed ontstond er een steeds grotere kloof tussen de geestelijke wereld en de wereld van de mensen.

Gevolg hiervan was dat op aarde de dood verscheen. Maar dit was wel een gebeurtenis in het leven van de mens waar de engelen geen ervaring mee hadden; zij hadden deze immers zelf niet beleefd. Op alle andere gebieden van het aardeleven konden ze ons helpen en leiden, maar de dood was een onbekend terrein voor hen. Was dat erg? En wat willen de kwade machten ermee bereiken?

Lucifer en Ahriman willen ons mensen in hun macht krijgen. Ze zagen met de dood de mogelijkheid om ons buiten de invloedsferen van de geestelijke wereld te brengen en ons zo af te scheiden van de goddelijk-geestelijke wereld. Dan zouden ze de kans schoon zien om onze evolutie in andere banen te leiden. Dat zou fataal zijn voor onze geestelijke ontwikkeling zoals die beoogd was. Er moest dus ingegrepen worden.

Dit was dan ook een van de redenen waarom Christus, de Zonne-Logos zelf, afdaalde naar de aarde om als god op Golgotha door de menselijke dood te gaan en Zijn ervaring van de dood door te geven aan de engelenwezens.

Sinds het Mysterie van Golgotha worden wij door de dood niet meer gescheiden van ons oorspronkelijke vaderland, de geestelijke wereld, maar worden wij daarmee herenigd. Wat een groots offer bracht Christus, waardoor wij mensen en ook onze geestelijke ontwikkeling werden gered! Wij noemen Christus dan ook met recht onze Verlosser. Wij kunnen Hem niet genoeg dankbaar zijn.

Zo werd het me duidelijk wat er bedoeld wordt met de term: de overwinning van Christus op de dood. Nu kan ik dit begrip een plaatsje geven en rustig verder mediteren over de nog diepere betekenis dat dit offer van Christus heeft.

Bron: Sergej O. Prokofieff, De kringloop van het jaar als weg tot de etherische Christus, Perun Boeken 2013, Bergen op Zoom

Dit artikel is overgenomen uit Verwachting 78 2016. Een uitgave van stichtingdeheraut